No ano 2009 cumpríronse 25 anos da rodaxe de Mamasunción, a curtametraxe máis coñecida da historia. Documental que sobre a rodaxe desa xa histórica película realizaron Francisco Rozados, Rochi, e Xoque Carbajal.

A estrea deste documental tivo lugar no mosteiro de Aciveiro onde se puxeron de manifesto todos os detalles dunha película que foi gañando importancia conforme foron pasando os anos. Chano Piñeiro foi responsable de que se empezase «a falar de cine galego e de que tivese unha repercusión fóra de Galicia».

O documental chama a atención sobre algunhas das circunstancias da rodaxe do curto, en primeiro lugar sobre as circunstancias da historia da que, foi rodada na provincia de Ourense, pero os seus personaxes pertencían ao propio Forcarei de onde era natural Chano Piñeiro. A primeira película multipremiada rodada en 35 milímetros en Galicia.

Na recuperación do rastro que foi deixando a rodaxe da obra de Chano Piñeiro, os directores repasaron case todas as liñas de traballo do director, desde a xente que traballou directamente na rodaxe, como aqueles que colaboraron nel. Tamén a aqueles personaxes do seu pobo que gardaban algunha relación cos personaxes que protagonizaban a historia. Por exemplo, no documental amplíase a historia de María Rosa dá Regueira, a verdadeira Mamasunción.

Ao mesmo tempo cóntase na cinta que foi daqueles escenarios nos que se rodou a película. Os dous autores do documental trasladáronse á aldea de Avión, Baíste, na que unha gran parte das casas consérvanse igual que estaban a principios dos anos oitenta cando o equipo dirixido por Chano Piñeiro comezou a traballar na rodaxe. Entre as casas que se conservan case igual está a que na película aparecía como a casa da protagonista.

O documental dura ao redor de 50 minutos para unha curtametraxe que duraba preto de 20.

Neste tempo tamén se ocupa da repercusión que tivo a historia unha vez estreada e, para iso, os autores do documental entraron en contacto con algúns dos especialistas en cine, como o crítico Miguel Anxo Fernández.

Os directores do documental rodaron preto de oito horas horas nas que tamén entrevistaron a algúns dos extras que participaron na película para completar o abanico de opinións e de perspectivas que hai sobre unha historia que comeza a ser mítica e que se considera a orixe recente do cen galego.